Aktualności

Noszenie kapelusza to postawa

Na wybiegu kolekcji Margaret Howell na wiosnę/lato 2020 widzieliśmy białe faliste spodnie, oversize'owe koszule w kolorze cytrynowym i turkusowym, lekkie parki i pudełkowate garnitury. Może to był wpływ nastroju, ale skarpetki na spodniach też nie wyglądały tak źle. Wiele z nich miało na sobie fasolkę lnianąkapelusze to sugerowało, że coś jest nie tak. To samo dotyczyło Gucci, gdzie charakterystyczny dla Alessandro Michaele hiperrealizm został złagodzony przez wprowadzenie północy fasolakapelusze w żywych, kwadratowych kolorach i jasnym neonze.

Fasola ma , który ściśle przylega do głowy jak bandaż, nie jest nowym wyglądem rybaków ani naukowców, ale jako „luksusowy” dodatek znajduje się w centrum uwagi zarówno mężczyzn, jak i kobiet, zimą i latem. Tam, gdzie kiedyś był noszony do znoszonych dżinsów czy zużytych bluz, teraz nosi się je z ręcznie robionymi kardiganami lub markowymi garniturami. Howell nie widzi w tym nic złego; kapelusze, podobnie jak buty, nadają ton całemu strojowi, mówi.

W ciągu ostatniego roku liczba wyszukiwań czapek typu beanie gwałtownie wzrosła, stając się jedną z najpopularniejszych czapek, a przy tym nie mają problemów z rozmiarem, które przeszkadzają wielu osobom. Czerwone czapki typu beanie z dzianinowymi szwami i bluzami z kapturem stały się podstawą stylu ulicznego. logotypy i poważne trendy w modzie ustępują miejsca luźnemu krojowi i niezdyscyplinowanym miksom, garnitury nie są już nudne, ale stanowią kanwę nastroju każdego, a czapka typu beanie w połączeniu z garniturem przypomina trochę garnitur Armaniego z lat 80. ze swetrem zamiast koszuli i krawat.

Nie tylko czapki typu beanie, ale także styl Chanel School Girl, będący hołdem dla filmów nowofalowych, obejmuje także kapelusz z płaskim czubkiem i wywiniętymi bulwami. Filmy nowej fali przedstawiają wyjątkową i trwałą perspektywę Francuzek – zapatrzoną w siebie intuicję wróżkowe włosy, spiczasty eyeliner, duży czerwony kwiat na rondzie kapelusza lub noszenie bretońskich pasków i spódniczek mini. Krytycy mody uważają, że 2021  to będzie rok akcesoriów, a wybiegi w Nowym Jorku, Londynie, Mediolanie i Paryżu będą zdominowane przez funkcjonalne elementy, które można dopasować do garderoby sezon po sezonie. To także świetny sposób na utrzymanie trwałości swojej garderoby bez popadania w rutynę. W końcu akcesoria takie jak „softwear” mogą stworzyć mieszankę nastroju i stylu.

W XIX i na początku XX w. kapelusze nosili ludzie ze wszystkich warstw społecznych, także tych z najniższych warstw społecznych. Do II wojny światowej niestosowne było nienoszenie przez mężczyznę kapelusza. Nazwy kapeluszy są również bogaty w charakter i skojarzenia historyczne. Melonik, zwany także kapeluszem Derby, ma kształt odwróconego garnka i nosi nazwę na cześć XIX-wiecznego brytyjskiego hrabiego, który spopularyzował ten styl. Fedora, nazwana na cześć sztuki o tym samym tytule, to miękki kapelusz z zaokrągloną górą i szerokim rondem, który można obracać. Jest to ulubieniec gentlemanów, który nie tylko chroni przed deszczem, ale także można go złożyć i schować do teczki. Od ponurego wiodącego człowiek w"Casablanka"do prywatnego detektywa w"Wielki Sen"chodzą ulicami Nowego Jorku ubrani w trencze i czarno-szare fedory.

Pisarz Peter Mayer uważał kiedyś, że męskie kapelusze są modne i eleganckie, i powiedział coś o charakterze człowieka. „Czapki są często tak samo znakiem rozpoznawczym danej osoby, jak nos wpływa na jej wygląd” – napisał w About Taste.

NA " Dzień dobry Brytanio" w zeszłym roku gospodarz jako gość podarował Trumpowi prezent – ​​kapelusz Churchilla. Zmiana kapelusza Trumpa wywołała poruszenie w Internecie, najwyraźniej na innym poziomie niż kontrowersje, o wywołanie których był oskarżany w związku z potarganymi włosami.

Cygara, laski, muszki i jednoczęściowe stroje kąpielowe – to wszystko były stroje Churchilla, a jego asortyment dziwacznych kapeluszy zapewnił rysownikom szaloną imprezę w latach dwudziestych XX wieku. Churchill był przez chwilę zdenerwowany i napisał w eseju: „Jedna z najbardziej niezbędnych cech stylu wyposażenie funkcjonariusza publicznego to jakiś szczególny znak, którego każdy człowiek uczy się szukać i rozpoznawać. Kosmek na czole Disraelego, kołnierz Gladstone, broda lorda Randolpha Churchilla, okulary Chamberlaina, fajka Baldwina – wszystkie te „mienie” są ważne. Ja nie. Nie mam żadnego z tych symboli, więc rysownicy stworzyli legendy o moich kapeluszach, aby zaspokoić popyt”.

Legenda, wyjaśnił, zaczęła się podczas kampanii wyborczej w 1910 roku. Przechadzał się z żoną w Southport po plaży. „Bardzo mały filcowy kapelusz – nie wiem, skąd przyszedł – był już w moim bagażu. Leżał na stole w przedpokoju i bez zastanowienia go założyłem. Kiedy wróciliśmy ze spaceru, przyszedł fotograf i zrobił zdjęcie. Od tego czasu rysownicy i reporterzy eseiści debatowali nad moimi kapeluszami: ile, dokładnie;Jak dziwnie mają kształt;Dlaczego ciągle zmieniam kapelusz;Jak bardzo je cenię i tak dalej.To mnóstwo bzdur i wszystko oparte na zdjęciu."

Ale biograf Churchilla, Peter Mendelssohn uważa, że ​​historia Churchilla jest nieprawdziwa. Churchill, tak dobrze zorientowany w propagandzie, nie mógł nie zauważyć różnicy między swoim kapeluszem a kapeluszami wszystkich innych. Churchill eksperymentował z wieloma stylami, od cylindra po melonik, z których najsłynniejszy był kapelusz Humboldta lub kapelusz burgera. Kapelusz Humboldta to rodzaj wełnianego filcowego kapelusza z wgłębieniem przypominającym palec na górze, zawiniętym rondem i satynową wstążką pośrodku. Został odkryty przez króla Edwarda VII w języku niemieckim XIX wieku i przywieziono z powrotem do Anglii. Churchill miał wiele takich kapeluszy, od klasycznej czerni po modniejsze jasnoszare z czarnymi wstążkami, w tym kapelusz Humboldta, który został sprzedany na aukcji za 11 775 dolarów w 1991 r. i miał złote wewnątrz wytłoczenie inicjałów Churchilla.

John F. Kennedy, ze swoim świeżym, nowoczesnym stylem i gęstymi włosami, które rzadko były zakryte, z wyjątkiem rzadkich przypadków, był prawdziwym kapeluszemTo jest r.Ale zasady dotyczące pierwszych dam są inne, szczególnie w miejscach publicznych.W wyszukiwarce Google „Kapelusz Jacqueline Kennedy” jest niezależną opcją, która odnosi się do małego okrągłego kapelusza z płaską górą, płytkim korpusem i bez ronda, ponieważ wygląda jak Pillbox. Jest również znany jako Pillbox Hat, co pochodzi od czapki wojskowej. To, co wydarzyło się 20 stycznia 1961 roku, zostało starannie zaplanowane, ponieważ Kennedy został pierwszym amerykańskim prezydentem urodzonym w XX wieku, który wygłosił przemówienie inauguracyjne na ekranie kolorowego telewizora.

Ale nie wszystko poszło zgodnie z planem. W nocy w Waszyngtonie spadło osiem cali śniegu, a następnego dnia przy zimnej pogodzie wszyscy inni dygnitarze, z wyjątkiem Jacqueline, mieli na sobie grube płaszcze z norek. Jej osobista stylistka zaprojektowała dla niej prosty wełniany płaszcz, a ona dobrała do niego dodatki z odświeżającym małym melonikiem. Był to nie tylko decydujący moment w karierze politycznej i osobistym stylu Jackie, ale stał się także jednym z najsłynniejszych stylizacji w historii inauguracji prezydenta. Od tego czasu czapka na apteczkę stała się fenomenem w latach 60..

Mówiono też, że Jacqueline nie lubi kapeluszy, bo uważa, że ​​ma za dużą głowę. Halston, projektant kapelusza, pracował w nadgodzinach, aby rozwiązać problem. Przed oddaniem kapelusza Jacqueline założył go sobie na głowę i usiadł między przednim i tylnym lusterkiem i obracałem go tam i z powrotem, aby upewnić się, że wygląda idealnie pod każdym kątem. Wiało tak mocno, że Jacqueline sięgnęła i zapięła kapelusz, pozostawiając płytkie wgniecenie, którego nikt w pomieszczeniu nie zauważył, ale rozprzestrzeniło się po całym świecie, od wyższych sfer po wiejski Środkowy Zachód. „Każdy, kto skopiował ten wygląd, pozostawił ślad w kapeluszu” – Halston powiedział później ze śmiechem.

W dniu zabójstwa JFK Jacqueline miała na sobie czepek z płaskim czubkiem i malinowo-różowy strój. Zakrwawiony garnitur zamknięto w Archiwach Narodowych w Maryland i nakazano go ukrywać przed widokiem publicznym co najmniej do 2103 r., a kapelusz nigdy więcej nie widziany.

W latach 70. XX wieku, wraz z pojawieniem się fryzjerów, włosy stały się bardziej modne niż kapelusze. Stopniowo tradycyjne XIX-wieczne techniki wytwarzania kapeluszy, takie jak szycie słomkowych kapeluszy i parowanie kapeluszy, prawie zniknęły w warsztatach, w których można było ręcznie szyć kapelusze na zamówienie. Podgrzewanie popyt rynkowy sprawił, że kapelusze stały się wyposażeniem rekreacyjnym, a nie tylko na konkretną okazję. Według firmy badawczej Euromonitor, rynek kapeluszy jest wyceniany na około 15 miliardów dolarów rocznie, co stanowi ułamek światowego rynku torebek wartego 52 miliardy dolarów. Ale nawet poza tętniącymi życiem stolicami mody popyt na kapelusze rośnie.

„Stało się to nową formą ekspresji, w pewnym sensie nowym rodzajem tatuażu”. Według projektantki Priscilli Royer „kapelusze mogą w najprostszy możliwy sposób zmienić sylwetkę, a nawet postawę”. Royer interesuje się nowoczesnością kapelusza, próbując przełamać poczucie rytuału, jakie niegdyś odczuwał kapelusz, w porządku społecznym. Problem z większością filcowych kapeluszy polega na tym, że nie jest łatwo w nich podróżować, więc pracuje nad miękkimi materiałami, które składają się jak ubrania i zsuwają do torby. Wtedy wpadła na śmiały pomysł. A może kapelusze zamiast parasolek? Od zaprojektowania sylwetki po wybór materiału, z którego jest wykonana, jej pasją jest noszenie tiary. „Jej moc jest fascynująca z socjologicznego punktu widzenia”.